sa bawat pag-usad ng panahon maraming nagbabago at nagaganap, pero sa bandang huli mas gusto mong lumingon sa kahapon, sumaya at malungkot muli...sa napakaiksing panahaon na pinagsamahan natin naging sapat ito paray ikaw ay ibigin ng totoo, hindi ba't ganuon naman ang magmahal basta nalang nararamdaman walang dahilan.., sa mga oras na iyun hindi maipaliwanag na saya ang aking nadarama pagkasama ka't kaulayaw, mga simpleng kwentuhan at lambingan, pero walang kapantay. napakaiksi pero masarap balikbalikan, ganuon talaga siguro ang magmahal walang dahilan, at panahon lagi mo lang mararamdaman sa kabila ng kabiguan nakakhalina parin kahit gaano man katagal ang lumipas nanatili parin ito sa damdamin.
